مولانا
این بارمن یک بارگی در عاشقی پیچیده ام
این بارمن یک بارگی ازعافیت ببریده ام
دل را زخود برکنده ام،با چیزدیگرزنده ام
عقل و دل و اندیشه را ،از بیخ وبن سوزیده ام
ای مردمان ،ای مردمان ،ازمن نیاید مردمی
دیوانه هم نندیشد آن کاندردل اندیشیده ام